popołudniowo.

"Miłość stanowi dla bardzo wielu osób sens i cel życia. Bez niej nie mogą normalnie egzystować. Dla niej są zdolni do wyrzeczeń i poświęceń. Z miłości do dziecka samotne matki rezygnują niekiedy z urządzenia sobie ponownie życia, skazując się na częściową samotność, ale także zdarza się, że ludzie ogarnięci amokiem miłości porzucają dom, unieszczęśliwiają najbliższych, depczą dorobek życia, rezygnują z kariery zawodowej.
Miłość skutecznie broni człowieka przed osamotnieniem. Powoduje wytworzenie się naturalnych więzi z innymi ludźmi, osobistych, trwałych kontaktów, silnych, autentycznych związków uczuciowych, jedności z drugim człowiekiem. Owa wspólnota uczuciowa wytworzona przez miłość ubarwia egzystencję człowieka, dowartościowuje go, czyni potrzebnym w tym związku, a przez to i w społeczeństwie. Afirmacja bliskiej osoby zaczyna nabierać wówczas szerszego wymiaru, przyczynia się do bardziej optymistycznego spojrzenia na świat, patrzenia nań przez przysłowiowe "różowe okulary".

/J. Gajda-Oblicza miłości/